Bu çalışmayı çeviren Neverfap Akademi ekibinden M. Furkan Taşçı’ya ve düzeltmenimiz Berkay N. Tanrısever’e teşekkürler ediyoruz.
Öncelikle bu oluşum ile ilgili her şeyi desteklediğimi belirtmek isterim. Sizleri cesaretlendirecek, uyaracak veya fapstronotlara daha fazla bilgi sağlayacak önemli bir şey buldum ve bunu siz dostlarımla paylaşmak istiyorum.
Porno ile ilk tanışmam 2002 yılında 11 yaşındayken oldu. Erişimim kolaylaştıkça ve zaman geçtikçe daha da bağlandım. Bununla birlikte hayatımda ilginç bir şey daha başladı: “Depresyon”.
Depresyonum ve bağımlılığım aynı anda ortaya çıktı fakat ben uzun süre ikisi arasında bir bağ kuramadım. Tüm gün porno izliyordum ve haftanın geri kalan günlerinde depresyonum tavan yapıyordu. Porno benim gerçek hayatla bağlarımı kopardı ve o kadar utanıyordum ki kimsenin yanında bulunmak istemiyordum. Tek istediğim kendi çöplüğümde oturup porno izlemekti. Porno benim insani duygularımı köreltti fakat her seferinde ona geri döndüm. Resmen bana büyük ölçüde zevk veren bir uyuşturucuydu. 5 dakika boyunca pornomu izler sonra da gün boyunca (kimi zaman hafta boyunca) kendimi berbat hissederdim. Bu döngü, depresyonumun tavan yapması ve aklıma intihar düşünceleri gelmesi sebebiyle pornoyu bırakmaya karar verdiğim 2011 yılına kadar devam etti.
6 ay boyunca porno izlemedim ve bu sürede depresyonumda kayda değer bir azalma oldu. Kendimi daha mutlu hissediyordum, hayat hiç de fena değildi ve etrafımdaki insanlarla bağımın güçlendiğini farkettim. Halbuki porno izlerken toplumu bir canavar gibi görüyordum. 2013’e kadar kimi zaman bozdum kimi zaman uzak durdum ama 2013’te tam bir yıl boyunca porno izlememeyi başardım. Şu günde bile henüz ne bir resme baktım ne de cinsel video izledim. Ve bu kararı aldığım 2013’ten beri depresyonum tamamen gitti. Etrafıma bana iyi gelen ve mutlu olmak için pornoya ihtiyaç duymadığımı hatırlatan insanlar topladım.
Genel olarak pornoyu bırakmamda benim için en önemli 2 etken; depresyonumun geri gelmesinden korkmam ve bu oluşuma katıldıktan sonra pornonun karanlık tarafını ve insanlara neler yaptığını görmem idi. Porno benim kokainimdi ama kurtuldum ve hayatımı geri kazandım.
Peki bu neden önemli?
Dünyanın her yerinden porno bağımlısı insanların yaşadıkları sorunlara dair hikayeler görüyoruz. Porno bağımlıları ile 30 yılı aşkın süredir çalışan Dr. Gary Brooks ”Bir insan ne kadar porno izlerse o kadar yalnızlaşır.” diyor. Bir insan ne zaman genel pornografi döngüsünde kalırsa işte o zaman depresif bir moda girmesi, değersiz hissetmesi ve kendi kendini yiyip bitirmesi kaçınılmaz oluyor.
İnsanlar kendilerini ne kadar kötü hissederlerse kendilerine bir konfor arama ihtimalleri de o kadar fazladır. Normalde insanların bu gibi zor zamanlarda aile, eş veya arkadaş gibi kendilerine yakın hissettiği kişilere güvenmesi beklenir. Fakat çoğu porno bağımlısı, bu bağımlılıklarını birilerine (en azından eşlerine) anlatmak konusunda gönüllü değildir. Bu yüzden de en kolay konfor kaynağına başvururlar: Daha fazla pornoya.
Ve döngü bu şekilde devam eder…
Araştırma görevlisi Dr. Ana Bridges’e göre porno izleyen birisi kendisini ilişkisinden çekmesiyle beraber gizlilik, daha az samimiyet ve depresiflik gibi duygulara kapılır. Araştırmalar, insanların kendilerini ”gizli görev” tarzı işlere verdiklerinde yani yapmaktan gurur duymadığı ama yapmaya devam ettiği şeyleri yaptıkça, kendilerini manevi olarak yaraladıklarını ve ciddi psikolojik sorunlara karşı kolayca incinir hale geldiklerini keşfetti.
İster erkek ister kadın olsun, bağımlılar bu alışkanlıkla birlikte anksiyete, beden imajı, kendini küçük görme, ilişki problemleri, güvensizlik ve depresyonun ortaya çıktığını (veya arttığını) söylüyor. Bununla savaşıyoruz çünkü herkesin en iyi veya en sağlıklı şekilde yaşamasını istiyoruz. Bununla birlikte insanların pornonun gerçek hayat deneyimlerini ve sağlıklı ilişkileri (kendimizle olan da dahil) nasıl elimizden aldığını da idrak etmesini niyetliyoruz. Son olarak pornografi hayatın size sunabileceği tüm güzel şeyleri yok edebilir. Bağımlılar bu durumu bilmeyi hakediyorlar.
Lütfen pornoyu İzlemeyin, çünkü buna değmiyor!
Harikasınız. Neverfapta 28. Günüm ve ağır sosyal fobik olmama rağmen hiçbir telkin dinamiğini kullanmadan dışarıda rahatça iletişim kurabiliyorum. Bu bir mucize. Bu yazı hakikaten benim hayatımı içeriyor. Erotizme dair en ufak bir zerreye tamah etmeyin arkadaşlar. Eşiniz, partneriniz olur o ayrı. Onun dışında yaşama sevincinizden ve bu hayattaki kıymetinizden yiyorsunuz. Yapmayın ve bakmayın. Çünkü daha iyisini hakediyorsunuz.
Porno izlemeyi bırakalım çünkü buna değmiyor!!!!!