Merhaba dostum,
Bu yazıyı okuyorsan krizdesin ve bunun farkındasın. Bunun için seni tebrik ederim.
Belki İnstagram’da bir tetikleyici gördün belki günün iyi geçmedi belki de zamanını nasıl dolduracağını bilmediğinden canın sıkıldı ve krize girdin. Her ne sebeple krize girmiş olursan ol bunun bir önemi yok. Krize girdiğin için kendini suçlama. Sen bu yazıyı okumakla krizden kurtulmak istediğini gösteriyorsun.
Şimdi sana yardımcı olma zamanı. Öncelikle şu an hangi koşullarda bulunuyorsun, bunun farkında olalım. Tahminimce, odanda yalnız bulunuyorsun, krize yenilmemek için mücadele veriyorsun. Ne yapacağını bilemiyorsun, irrasyonel düşünceler zihnini kaplıyor, relapse olayım yeni sürecim çok daha iyi olacak diye düşünüyorsun. Beynin seninle oyun oynuyor dostum, relapse olduğun anda bu oyunun farkına varacaksın. Yine de bu yazıyı okuyorsan hiçbir şey için geç değil.
Şimdi krizini yenmen için sana birkaç öneride bulunacağım:
- Yalnız kalma! Evde ailen varsa yanlarına git, evde yalnızsan dışarı çık. Dışarı çıkamıyorsan pencerelerini aç temiz hava al.
- Spor yap! 1 dakika şınav çekmek bile enerjini harcaman için yeterli olabilir. Yorulana kadar şınav çek, mekik çek, squat yap.
- Meditasyon yap! 5 dakika meditasyon yapmak bile sana çok iyi gelecek. İrrasyonel düşüncelerinin farkına varacaksın.
- Soğuk duş! Soğuk duş almanın vücuduna şok etkisi olacaktır. İradeni çelik gibi sağlamlaştıracaktır. Soğuk duş alma imkânın yoksa cinsel organını soğuk suyla yıkayabilirsin.
- Teknolojik aletlerden uzaklaş! Artık ne yapacağını biliyorsun. Bırak elindeki telefonu, bilgisayarından da uzaklaş. Krizi atlatman için yapman gerekenler belli bunlara odaklan.
Sürecin daim olsun dostum ?? ~Oktay
Bağımlılığının farkında olmayan biriydim. Çok fazla porno izlemesem de haftada en az bir kez oluyordu. Zararlarına ilişkin farkındalığım arttıkça birçok kez bırakma denemelerim oldu. Her seferinde daha bir istek ve arzuyla dönüyor, sonrasında çok daha fazla ıstırap ve utanç ile kendimi yiyordum. Kendime olan güvenimin günden güne azaldığını hissediyordum.
Ve mart ayının başında yine kendimi çok kötü hissettiğim bir etkinliğin ardından, tekrar bırakma kararı verdim. Bu kez diğerlerinden farklı olarak kendime hedef belirledim, her zamanki alışkanlığıma ters olacak şekilde agresif bir başlangıç yaptım.
Kısıtlamalar yaptığım için, ilk üç gün sürekli peşimden gelen bir düşünce bulutu vardı. İlk bir haftada beynimin oyunlarına teslim olmadan devam ettim. Daha sonralarda zihnim açılmaya başladı. Günlük rutinlerime meditasyonu de eklemenin verdiği farkındalık artışı ile kadınları metalaştırdığımı ve insan olarak algılayamadığımı anladım. Eski bene acıyarak bakmaya başlamıştım.
Uzun süredir bir ilişkim yoktu ve olacağına ilişkin bir inancımda yoktu. Bu süreçte bir flörte bile başladım. Kendimi çok daha iyi tanıyordum, özgüvenimi tekrar sağlamıştım.
Beynim, rekorumu kırdığım zamanlarda özgüvenimi de yanına alarak tekrar oyunlara başladı. Küçük küçük görsel uyaranlara özellikle instagramda dolaşırken takılmaya başladım. Kendime “Bak nasıl da karşı koyuyorsun” diyordum. Oysa bakmayı bırakmıyordum. Bu bir karşı koyma değildi. Bu baraj duvarındaki ilk çatlaktı. Su sızıyor ve ben sızıntıya bakıp ne kadar sağlam bir baraj kurmuşum sadece su sızdırıyor diyordum. Gidip bu sızıntıyı onarmayı düşünemiyordum. Sonra bu sızıntı büyüdü ve akış arttı. Hedef çizelgeme o haftayı zor geçiyor diye not aldım. Gerçekten zorlanmaya başlamıştım. Küçük uyaranların şiddeti artmaya ve benim isteklerim de parabolik bir artışla devam etmeye başlamıştı.
En uygun yöntemi meditasyonu arttırmak ve sakinleşmek olduğunu düşündüm ve uyguladım. Ama bu noktada beynimin bana hazırladığı oyunların en büyüğü ile karşılaştım. Aklıma birden sadece düşünerek, başka bir uyaran olmadan mastürbasyon yapabilirim fikri geldi. Araştırmaya başladım ve gerçekten bunun yapılabildiğini iddia eden yazılar ile karşılaştım. Kendime güvendiğim için bunu deneyimlemek istedim. En kötü hiçbir şey olmaz ve tekrar hedef tahtama çarpı atmaya devam ederdim. Olursa da hedefimden çok fazla sapmış olmayacaktım. Beynimin tezatlarla dolu bu öyküsü iradem üzerinde kabul görmüştü. Denedim. Sonuçta sadece düşünerek hiçbir şey olmadı. Ama irade barajımdaki gedik büyüdü ve irade barajım yıkıldı. Çok üzüleceğimi bildiğim halde porno izlemeye koyuldum. Evet 35. günde 90 günlük hedefimi yerle bir ettim.
Son birkaç günde yaşadığım gitgeller de hep şunu düşünüyordum. Çok zevkli olacak, bambaşka bir deneyim seni bekliyor. Olmadı. Beklediğim, öngördüğüm hiçbir şey olmadı. Hiçbir görüntü, uygulama bende hedef çizelgeme her günün sonunda yaptığım karalama kadar zevk vermedi. Gerçek mutluluk kendimi özgürleştirmekmiş. Bir aylık çabama mal olsa da öğrendiğim bu gerçek bu işi çaba olarak görmekten alıkoymaya yetti. Neverfab ne bir çaba gösterisi, ne de bir kısıtlama. O bir ihtiyaçsızlık o bir özgürlük.
Gerçek bir farkındalık hikayesi…
Ben yazılara başladıkda saat 8 di bütün yazılarınızı okudum bana 5 dakika gibi geldi ama 2 saat geçmiş 🙂
72 günden relapse oldum şimdi 8 ci gündeyim kendime soruyorum “ben neden yenik düşdüm?” Bütün yazılarınızı okudum artık savasa hazır bir ordu gibiyim benim ordumu PMO canavarı dağıtamıyıcak.