Zevke Olan İştahınızı Koruyun

Yeni araştırmalar, aşırı uyarımdan kaynaklanan memnuniyetsizlik sarmalını ortaya koyuyor.

Striatumdaki azalmış dopamin reseptörleri porno bağımlılığının gerisinde. Son zamanlarda yapılan bir yayında (“Sarhoş Edici Davranışlar”), bugünün süper cazip besin yiyeceklerinin ve aşırı uyarıcı cinsel videoların abartılması durumunda beynin zevk tepkisini uyuşturabileceği yazmaktaydı. Geçtiğimiz hafta; yeni araştırmalar, çok fazla stimülasyonun, onunla meşgul olan insanların beynini kademeli olarak uyuşturduğunu ve memnuniyetlerini azalttığını doğruladı. Bu aynı zamanda bir kurtulma yoluna işaret ediyor.

Önde gelen araştırmacı Eric Stice, altı aydan fazla bir sürede, daha fazla yağlı besin yiyen kadınların beyinlerinin değiştiğini, zevklere daha az tepki gösterdiğini, bunun da kadınların aşırı yeme eğilimi göstermesine sebep olduğunu, aslında beyin değişiminin kendi kontrollerine zarar verdiğini ve onları daha da kötüye doğru giden bir döngüye soktuğunu söyledi.

Bu, aşırı yemenin kendisinin ödül devresini daha da körelttiğini gösteren ilk prospektif delildir. Ödül devresinin zayıf tepkisi, ileriye doğru kilo alımı riskini artırır.

Hem gıda hem de seks için insanın iştahı, ödül devresinin striatumundaki dopamin (D2) reseptörlerinin sayısından büyük ölçüde etkilenir. Reseptörler çok iyi bir şeyden sonra düştüğünde, beyin çok fazla tepki vermez ve bir süre zevkten daha az ödül alırız. Bu, bizi daha fazla uyarıcı yiyecek veya daha aşırı cinsel uyaranlar arayarak memnuniyet duygusunu daha da aramaya iter. Bu azalan duyarlılığın etkileri, kalorilerin ve dorukların ötesine geçer ve her türlü istenmeyen semptom olarak ortaya çıkar.

“Yeterli derecede ödül devresini düzenleyen nörotransmitterlerimiz varsa duygularımız kararlıdır. Onlar tükendiklerinde ya da dengesiz olduklarında, ‘yalancı duygular’ dediğimiz şeyler ortaya çıkabilir. Bu sahte ruh halleri kötüye kullanım, kayıp veya travma tarafından tetiklenenler kadar üzücü olabilir. Bizi “tıkınırcasına yemeye” götürebilirler.” – Julia Ross, beslenme psikoterapisti.

Aşırı tüketime tepki olarak beyin duyarlılığının aşağı doğru spirali, iştah patolojilerinin neden tipik olarak kronik bir seyir izlediğini ve tedaviye dirençli olduğunu açıklar. Ancak yeni bir araştırma, dolaylı olarak yararsız beyin değişikliklerini tersine çevirme yolunu da ima ediyor: Onlara neden olan davranışı, obezite veya aşırı cinselliğe geçene kadar beklemeden en kısa sürede durdurun!

Devam eden fazlalık beyni değiştirir, kontrolü giderek zorlaştırır, sorunlu davranışın üstesinden gelmek beynin hassasiyetini yavaş yavaş geri yükler veya en azından büyük ölçüde geliştirir. Ben defalarca pornodan kaçınarak ve bir ya da iki ay mastürbasyonu bırakarak beyinlerini dinlendiren ağır porno kullanıcılarında bu dönüşü gözlemledim.

Çekilme dönemi sefaleti, beyinleri stimülasyon için çaresizken korkunç olabilir ancak kendi raporlarından beyinlerinin yakında daha hassas hale geldiği açıktır. Birçok alanda gelişmelerin olduğunu fark ediyorlar: Cinsel duyarlılık, iyimserlik, muhtemel arkadaşlara yaklaşma istekliliği, kaygı azalması vb. Beyinlerinin doğal hassasiyetini düzeltmekten kaynaklanan değişikliklerin ne kadar büyük olduğuna şaşırıyorlar.

Ödül devresine olan duyarlılığının düzeltilmesinin hedef olduğunu anladıktan sonra rahatlatıcı bir yön duygusu kazanırlar. Ruh hâli değişikliklerini ve diğer semptomları eylemleriyle (veya hareketsizliği) eşleştirebilirler. Yoğun stimülasyondan sonra bekleyebilecekleri rahatsızlığı ve istekleri fark etmeye başlarlar. Bu rahatsızlığı en iyi neyin kolaylaştırdığını ve dengeye dönmelerinin genellikle ne kadar sürdüğünü anlarlar. Çok fazla stimülasyonun gizli maliyetlerini bilerek bilinçli olarak şımartmayı veya daha az yoğun stimülasyonun faydalarını seçebilirler.

Kısacası, bağımlılık sarmalını ve nasıl yönetileceğini tam olarak anlıyorlar. Sürücü koltuğuna geri döndüklerinde güvenleri ve iyimserlikleri geri dönüyor. Bağımlılıktan kurtulan biri şöyle söyledi:

“Büyük resmi göz önünde bulundurursak, aslında pornodan o kadar çok şey elde edemezsiniz. Mutluluk bile elde edemezsiniz. Karşı koyamayacağınız, kötü bir şekilde ihtiyaç duyabileceğiniz bir şey, ama zararlıdır. Rasyonel beyin, ödül devresi sinyallerini mantıksal olarak geçersiz kılabilir böylece bu sorunun üstesinden gelinebilir.”

Bilim insanlarının kontrolsüz beslenmenin ve aşırı cinsel uyaranın zararları nedeniyle ne kadar çok stimülasyondan geri dönülmesi gerektiğini gösteren araştırmalar yapması harika olurdu. Zaten, adenosin reseptörlerinin kafein tüketiminin kesilmesinden sonra normal sayılarına dönmesinin yaklaşık 14 gün olduğunu biliyoruz. İstekli ve huysuzluğun ne kadar süreceğini bildiğimizde daha uzun süre dayanacak iradeyi daha kolay toplayabiliriz. Bu arada biz de beyin hassasiyetini düzeltmek ve aşağı doğru sarmaldan kaçmak için ne gerektiğini keşfetmek için kendi deneylerimizi yapabiliriz.

Emin olmak için beyin hassasiyeti ve iyileşme zamanı söz konusu olduğunda hepimiz bir süreklilik içindeyiz. Bazı beyinler, ödül devresinin önemli kısımlarındaki daha az dopamin reseptörü nedeniyle problemlere karşı daha savunmasız bir hale gelir. Travma, stres, yalnızlık veya farmasötikler beyni düzensizleştirir. Yine de normal beyinler bile aşırı stimülasyondan artan memnuniyetsizlik riski altındadır.

Gerçekten de, üçte ikimiz artık fazla kiloluyuz ve internet porno kullanıcılarının % 17’si zaten kompülsif davranış belirtileri gösteriyor. Yiyecek ve cinsel ipuçlarından cezbolma eğilimi patolojik değildir, hatta bir handikap da değildir. Bu normaldir. Büyük olasılıkla bu atalarımızın soylarını devam ettirmesini sağlamada önemli bir rol oynadı. Ne yazık ki beynimizin gelişmesi nedeniyle hiper-stimülasyona tepki olarak geriye doğru sarması normaldir. Bu, sadece bir süreklilik içinde değil, aynı zamanda kaygan bir eğimle karşı karşıya olduğumuz anlamına gelir.

Psikolojik dengesizlik porno bağımlılığını teşvik eder. İyi haber şu ki her biri davranışımızı değiştirerek sürekliliği en azından bir dereceye kadar yukarı ve aşağı kaydırabiliriz. Ne kadar uzun süre porno bağımlısıysak, normal beyin duyarlılığımızın düzelmesi de o kadar uzun sürer. Yine de birçok kişi bunu başarabiliyor.

Ne yazık ki, bu ilkel iştah mekanizmasının beyindeki çalışmaları henüz yaygın bir bilgi değildir. Sonuç olarak birçoğumuz, aşırı seks veya fast-food tarafından aşırı uyarılmadığımızı ve sadece anormal insanların obez veya aşırı cinsel hâle geldiğini varsayıyoruz. Davranış ve beyin duyarlılığının gerçekte nasıl etkileşime girdiğini anlayarak patolojik olmasını önleyebiliriz.

Bu bize bağlıdır.

Beynimiz genetik makyajımız tarafından belirlenir. Çevremiz, kontrolümüz dışındaki güçlü ekonomik çıkarlarla pazarlanan sentetik olarak geliştirilmiş güzelliklerle doludur. Bu, davranışı beynimizin hassasiyetini ve sağlığını korumak (veya geri yüklemek) için en iyi seçenek olarak bırakır. Bilinçli bir şekilde yönlendirmezsek, çoğumuz aşağı doğru bir sarmal içine düşmeye mahkum kalırız. Neyse ki, bizler beynimizin hassasiyeti üzerinde kabul edilenden çok daha fazla kontrole sahibiz.

Çeviri: Your Brain On Porn
Konu Hakkında Daha Fazla Kaynak İçin Tıklayın